HeT triESTE LOT VAN DE KALVEREN UIT DE MELKINDUSTRIE
Kerncijfers over het lijden van kalveren
Elk jaar worden er in België meer dan 300.000 kalveren gekweekt en geslacht
De reden daarvoor ligt voor de hand: net als wij zijn koeien zoogdieren. Om melk te produceren, moeten ze drachtig zijn.
Zowat 12 % van de kalveren sterft nog voordat ze de slachtleeftijd bereiken.
Dat cijfer ligt hoger dan het gemiddelde sterftecijfer voor alle fokdieren samen (3 tot 5 %). Gezien de jonge leeftijd van de kalveren kan dat hoge sterftecijfer enkel worden toegeschreven aan de erbarmelijke omstandigheden waarin ze worden gevangengehouden en vervoerd.
Opdat hun vlees de benaming ‘kalfsvlees’ mag dragen, worden de kalveren geslacht voordat ze acht maanden oud zijn (de jongste worden geslacht vanaf de leeftijd van zes maanden). En dat terwijl deze dieren een levensverwachting van ongeveer twintig jaar hebben.
« KALVERLIEFDE »
Ter gelegenheid van Valentijnsdag verspreidt GAIA een nieuwe onderzoeksfilm, die we afgelopen november hebben gemaakt in een aantal melkveebedrijven en kalvermesterijen in België (Vlaanderen). Onze beelden tonen het isolement en de ellendige leefomstandigheden van jonge melkkalveren, die als 'bijproducten' van de voedingsmiddelenindustrie worden beschouwd. Wij vieren op die dag de liefde, maar duizenden kalveren, voor altijd van hun moeder gescheiden, moeten het volledig zonder stellen.
WAT IS HET PROBLEEM ?
Zonder kalf geen melk of vlees
Elk jaar worden er in België meer dan 300.000 kalveren gekweekt en geslacht. De reden daarvoor ligt voor de hand: net als wij zijn koeien zoogdieren. Om melk te produceren, moeten ze drachtig zijn.
Opeengepakt in collectieve verblijven
Na een periode van individuele afzondering die tot acht weken kan duren, worden de kalveren overgebracht naar collectieve stallen, in overeenstemming met de Europese wetgeving. Maar van een verbetering van hun leefomstandigheden is nauwelijks sprake: vier tot vijf kalveren zitten bij elkaar
Opgesloten in eenzaamheid, ver van hun moeder
Onze beelden tonen de piepkleine individuele hokken waarin de kalveren, die net bij hun moeder zijn weggehaald, worden geplaatst. Soms staan die hokken buiten en zien ze eruit als plastic iglo’s, ...
Jong gedood
Opdat hun vlees de benaming ‘kalfsvlees’ mag dragen, worden de kalveren geslacht voordat ze acht maanden oud zijn (de jongste worden geslacht vanaf de leeftijd van zes maanden). En dat terwijl deze dieren een levensverwachting van ongeveer twintig jaar hebben.
Onevenwichtige voeding
Aangezien de consumenten lichtgekleurd (wit of roze) kalfsvlees willen, bevat het voer van de kalveren (vooral melkpoeder) erg weinig ijzer. Zo voorkomen de kalvermesterijen dat het vlees van de dieren rood wordt.
Hun lijdensweg
Binnen twee weken na hun geboorte worden de kalveren naar kalvermesterijen gebracht. Hun immuunsysteem is nog kwetsbaar tijdens het vervoer. Veel kalveren worden dan ook ziek als gevolg van uiteenlopende infecties. Sommige komen zelfs om het leven tijdens die eerste reis.
De eisen
van GAIA
Er bestaan andere, meer respectvolle fokpraktijken die al in verschillende Europese landen worden toegepast. GAIA roept op tot concrete veranderingen om de omstandigheden waaronder kalveren worden gehouden te verbeteren. Het is tijd om meer ethische en verantwoordelijke normen aan te nemen.
Alternatieven bestaan
GAIA verspreidt deze onderzoeksfilm ook om de consumenten ertoe aan te zetten zich af te keren van kalfsvlees en zuivelproducten en bewust te kiezen voor plantaardige alternatieven.